Het oog van de kraanvogel (2021) is voor een deel in #arnhem gesitueerd, net als mijn nieuwe #roman die volgend jaar verschijnt. Vanmiddag kwam ik opnieuw voorbij de antiekzaak waar het volgende fragment zich afspeelt. Ik voeg een foto bij.

‘Eerst bekeken ze zichzelf en elkaar in het spiegelende glas, vervolgens wendde Sofie pijnlijk geschrokken haar hoofd af. Hijzelf moest lachen om de voorstelling. In de vitrine prijkte het geraamte van een paard met erachter het skelet van een menner. Een dood paard dat steigerde, knekels die een zweep hanteerden. Alsof ze een dode vogel had zien vliegen, zei ze achteraf.’