“zolang er sneeuw is, is er hoop”

Je moet nooit letterlijk lezen, en een metafoor al helemaal niet letterlijk nemen. Ik zou dat toch moeten weten. Maar ook een beeld kan sleets raken. ‘zolang er sneeuw is, is er hoop’: ik kan me niet voorstellen dat De Coninck dit zó bedoeld heeft, in letterlijke noch in overdrachtelijke zin. Ik moet hieraan denken, sinds ik schrijf aan een roman waarin IJZEL een sleutelfragment vormt. Glad ijs, was dat. Ik wilde dit verhaal al lang vertellen, maar nu ik er een vorm voor heb gevonden, is zelfs de letterlijke betekenis van het woord sleets geraakt. Alsof ik schrijf over elementen die niet meer heersen, een voortijd.