07/06/2023
AANRADER:
Dit is een van de heerlijkste boeken die ik in tijden las, en wellicht het mooiste tot nu toe van schrijver Kees Ruys: ‘De Madurese vriend’, het vierde deel in de cyclus De Randgebieden. Er is al het een en ander over dit boek geschreven, Adriaan van Dis roemde de heerlijke ‘afstandelijke nabijheid’, wellicht was het dat wat ook Ernst Jansz ontroerde aan deze roman. Wat kan ik eraan toevoegen qua lezerservaring? Ik doe een poging. Het zit hem in het verhaal over een bijzondere vriendschap, dat zorgvuldig en met humor wordt verteld. Over omzichtigheid en het impliciete. En over een cultureel verschil dat je ogen opent en je innerlijke wereld als lezer groter maakt dan je eigen persoon. Dat de schrijver zichzelf ook met de nodige zelfspot beziet en zijn eigen achtergrond als verklaring meeneemt, draagt daar in belangrijke mate aan bij.
Daarnaast biedt De Madurese vriend een uniek inkijkje in een cultuur die mij sinds jaar en dag nieuwsgierig maakt en die Kees Ruys zo gastvrij voor de lezer ontsluit. In talloze anekdotes vertelt hij het verhaal, schilderachtig, letterlijk in geur en kleur.
Tot slot wil ik wijzen op de prachtige zinnen: “Ik was, jij was, en als het waaide, waaide het. Alleen bij jou was ik geen westerling.”
De Madurese vriend is een verademing temidden van alle modieuze egofictie van de laatste tijd. Ik hoop dat het boek vanwege zijn universele karakter zijn weg naar een breed publiek zal vinden, dat verdient het.
